فراوانی مقاومت به آنتی‌بیوتیک ایمی‌پنم در ایزوله‌های بالینی و مقایسه نتایج دیسک‌های ایمی‌پنم ایرانی و خارجی

زمینه و هدف : در ایران مقاومت به آنتی‌بیوتیک ایمی‌پنم درحال افزایش است. با توجه به اهمیت این آنتی‌بیوتیک در درمان عفونت‌های بیمارستانی و نقش کلیدی روش انتشار دیسک به‌عنوان روش اصلی تعیین حساسیت آنتی‌بیوتیکی، در این مطالعه فراوانی مقاومت به آنتی‌بیوتیک ایمی‌پنم در ایزوله‌های بالینی جدا شده از بیماران و نتایج حاصل از دیسک‌های ایمی‌پنم ایرانی و خارجی مقایسه گردید. روش بررسی : در این مطالعه توصیفی - تحلیلی 241 ایزوله باکتریایی از بیماران بستری در بخش‌های مختلف بیمارستان بقیه‌الله (عج) تهران جداسازی شد. پس از خالص‌سازی ارگانیسم‌های حاصله، هویت ایزوله‌ها به وسیله تست‌های بیوشیمیایی تعیین شد. سپس مقاومت به ایمی‌پنم با استفاده از آنتی‌بیوگرام به روش انتشار دیسک توسط دیسک‌های رایج ایمی‌پنم ایرانی و خارجی (شرکت Mast) تعیین و از طریق آزمون مک نمار مقایسه گردید. با استفاده از آزمون آنتی‌بیوگرام به روش انتشار دیسک، ایزوله‌های مقاوم به ایمی‌پنم از نظر مقاومت به شش گروه مختلف آنتی‌بیوتیکی شامل جنتامایسین، سفتازیدیم، تتراسایکلین، آزیترومایسین، سفالکسین و سیپروفلوکسازین بررسی شد. یافته‌ها : ارگانیسم‌های جدا شده به ترتیب کلبسیلا، اشریشیا کلی و سودوموناس ائروژینوزا بودند. بیشترین نمونه بالینی مربوط به نمونه ادرار (28%) و پس از آن نمونه زخم (18.5%) بود. براساس نتیجه آنتی‌بیوگرام با دیسک ایمی‌پنم داخلی 62 ایزوله (25.7%) و براساس دیسک Mast 19 ایزوله (7.8%) به ایمی‌پنم مقاوم بودند. خطای آزمایشگاهی حاصل از دیسک ایمی‌پنم ایرانی نسبت به دیسک Mast به طور معنی‌داری بالا بود (P<0.05). از بین 19 ایزوله مقاوم به ایمی‌پنم، 17 ایزوله سودوموناس ائروژینوزا و دو ایزوله دیگر انتروکوک و کلبسیلا بودند. 57 درصد کل ایزوله‌های مقاوم به ایمی‌پنم مربوط به بخش ICU بود. بیشترین مقاومت ایزوله‌های مقاوم به ایمی‌پنم به جنتامایسین (84%) و کمترین آن به سیپروفلوکسازین (63%) بود و 84 درصد ایزوله‌ها دارای مقاومت چندگانه بودند. نتیجه‌گیری : اگرچه در این مطالعه درصد کمی از ایزوله‌های حاصله (به‌عنوان مهم‌ترین پاتوژن‌های بیمارستانی) به ایمی‌پنم مقاوم بودند؛ اما میزان مقاومت چندگانه در این ایزوله‌ها و این که اغلب آنها از بخش ICU جدا شده بودند؛ قابل توجه است.